مزمور بیست و چهارم

مزمور بیست و چهارم

1.                 مزمور داوید زمین و پری آن از آنِ خد.اوند است، ربع مسکون و ساکنان آن

2.                 زیرا که او اساس آن را بر دریاها نهاد، و آن را بر نهرها ثابت گردانید

3.                 کیست که به کوه خد.اوند برآید، و کیست که به مکان قدس او ساکن شود

4.                 او که پاک دست و صاف دل باشد، که نام من را بیهوده بر زبان جاری نسازد و قسم دروغ نخورد

5.                 او برکت را از خد.اوند خواهد یافت، و عدالت را از خد.ای نجات دهندة خود

6.                 این است طبقة طالبان او، طالبان روی تو ای (خد.ای) یعقوب سلاه

7.                 ای دروازه‌‌ها سرهای خود را برافرازید، ای درهای ابدی برافراشته شوید، تا پادشاه صاحب جلال داخل شود

8.                 ای پادشاه صاحب جلال کیست، خد.اوند قدیر و قدرتمند، خد.اوند که در جنگ قدرتمند است

9.                 ای دروازه‌ها سرهای خود را برافرازید، ای درهای ابدی برافرازید، تا پادشاه صاحبت جلال داخل شود

10.            این پادشاه صاحب جلال کیست، خد.اوند صِوااُت پادشاه صاحب جلال اوست سلاه