مزمور سی و یکم

مزمور سی و یکم

1.                 برای سالار مغنیان، مزمور داوید

2.                 ای خد.اوند بر تو توکل دارم، پس خجل نشوم تا به ابد، در عدالت خویش من را نجات بده

3.                 توجه خود را به من فراگیر و من را به زودی برهان، برایم صخرة قوی و خانة استوار باش تا من را خلاصی دهی

4.                 زیرا صخره و قلعة من تو هستی، به خاطر نام خود من را هدایت و رهبری فرما

5.                 من را از دامی که برایم پنهان کرده‌اند، بیرون آور زیرا قلعة من تو هستی

6.                 روح خود را به‌دست تو می‌سپارم، ای خد.اوند خد.ای حق تو من را فدیه دادی

7.                 از آنانی که اباطیل دروغ را پیروی می‌کنند نفرت می‌کنم، و اما من بر خد.اوند توکل می‌دارم

8.                 به رحمت تو وجد و شادی می‌کنم، زیرا مشقت من را دیده و جانم را در تنگی‌ها شناخته‌ای

9.                 من را به دست دشمن اسیر نساخته‌ای، پای‌های من را در سعادت استوار گردانیده‌ای

10.            ای خد.اوند بر من رحمت فرما زیرا در تنگی هستم، چشم من از غصه کاهیده شد جانم و جسدم نیز (همچنین)

11.            زیرا که حیاتم از غم و سال‌هایم از ناله فانی گردیده است، قوّتم بخاطر گناهم ضعیف و استخوان‌هایم پوسیده شد

12.            نزد همة دشمنانم خوار گردیده‌ام، خصوصاً نزد همسایگان خویش، و باعث خوف آشنایان شده‌ام، هر که من را بیرون ببیند از من می‌گریزد

13.            مثل مرده از خاطر فراموش شده‌ام، و مانند ظرفِ بی‌فایده شده گردیده‌ام

14.            زیرا که بهتان را از بسیاری شنیدم، و خوف گرداگرد من می‌باشد زیرا بر من با هم مشورت می‌کنند، و در قصد جانم تفکر می‌نمایند

15.            و اما من بر تو ای خد.اوند توکل می‌دارم، و گفته‌ام خد.ای من تو هستی

16.            وقت‌های من در دست تو می‌باشد، من را از دست دشمنانم و جفا کنندگانم خلاصی ده

17.            روی خود را بر بنده‌ات تابان ساز، و من را به رحمت خود نجات بخش

18.            ای خد.اوند خجل نشوم چون که تو را خوانده‌ام، شریران خجل شوند و در گور خاموش باشند

19.            لب‌های دروغگو بسته شود، که به درشتی و تکبر و خواری بر عادلان سخن می‌گوید

20.            چه بسیار است احسان تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای، و برای متوکلانت پیش بنی‌آدم ظاهر ساخته‌ای

21.            ایشان را در پردة روی خود از زشتی‌های مردم خواهی پوشانید، ایشان را در خیمه‌ای از عداوت زبانها مخفی خواهی داشت

22.            متبارک باد خد.اوند که رحمت عجیب خود را، در شهری استوار به من ظاهر کرده است

23.            و اما من در حیرت خود گفتم که از نظر تو منقطع شده‌ام، لیکن چون نزد تو فریاد کردم آواز تضرع من را شنیدی

24.            ای جمیع مقدسانِ خد.اوند او را دوست دارید، خد.اوند درستکاران را محفوظ می‌دارد، و متکبران را مجازات کثیر می‌دهد

25.            قوی باشید و دل شما راتقویت خواهد داد، ای همگانی که برای خد.اوند انتظار می‌کشید