مزمور شصتم

مزمور شصتم 1 .برای سالار مغنیان بر شوشَن عدوت میختام داوید برای تعلیم 2 .وقتی که با اَرم نَهرَین و اَرم صوبه از در جنگ بیرون آمد و یوآب برگشته دوازده هزار نفر از ادومیان را در وادی ملَح کُشت 3 .ای خد.ا ما را دور انداخته پراکنده ساختهای، خشمناک بودی به سوی ما رجوع فرما 4 .زمین را متزلزل ساخته آن را شکافتهای، شکستگیهایش را شفا ده زیرا به لغزش افتاده است 5 .چیزهای مشکل را به قوم خود نشان دادهای، بادة سرگردانی به ما نوشانیدهای 6 .علمی به ترسندگان خود دادهای، تا آن را برای راستی برافرازند سلاه 7 .تا دوستداران تو نجات یابند، با یمین خود نجات ده و من را مستجاب فرما 8 .خد.ا در قدویست خود سخن گفته است، پس شادی خواهم نمود، شخم را تقسیم میکنم و وادی سکوت را خواهم پیمود

9 .جلعاد از آن من است منَسی از آن من، افرایم خود سر من است یهودا عصای سلطنت من 10 .موآب ظرف شستشوی من است، و بر ادوم کفش خود را خواهم انداخت، ای پِلشت برای من بانگ برآور 11 .کیست که من را به شهر حصین درآورد، و کیست که من را به ادوم رهبری کند 12 .مگر نه تو ای خد.ا که ما را ترک کردهای، و با لشگرهای ما ای خد.ا بیرون نمیآیی 13 .ما را از دشمن بینیاز فرما، زیرا یاری انسان باطل است 14 .با (کمک) خد.ا با شجاعت کار خواهیم کرد، و او دشمنان ما را پایمال خواهد نمود