ایلای یا عیلی در عبری یعنی بلندمرتبه از داوران عهد عتیق بود که نام وی در کتابهای سموئیل آمدهاست. چشمهایش به سبب پیری تار شده بود.پسران ایلای، حفنی و فینحاس نام داشتند.
و از بنی بلعال (دستهای از مطرودین) بودند و «خداوند» آنگونه که در این کتابهای دینی توصیف شده را نپذیرفتند.