داوود از پیامبران بنیاسرائیل بود که به مقام پادشاهی رسید و اورشلیم را برای بنیاسرائیل فتح کرد. کتاب زبور بر او نازل شد و مقام قضاوت نیز در اختیارش بود. داوود صدایی زیبا داشت و خداوند قدرت زرهسازی را به او عطا کرد. حضرت داوود در نزد یهودیان از جایگاه بالایی برخوردار است
آیات و روایات صفات بسیاری را برای حضرت داوود نقل کردهاند. براساس قرآن حضرت داوود زبان حیوانات را میفهمید[۲۲] و خداوند به او حکومت و حکمت را عطا کرد و آنچه میخواست به او تعلیم داد.[۲۳] داوود را فردی دانستهاند که بسیار عبادت میکرد و در خوف خدا بسیار میگریست.[۲۴]
براساس قرآن، کوهها و پرندگان نیز به همراه داوود تسبیح خداوند را میگفتند[۲۸] که البته برای تسبیح کوهها و پرندگان معانی و توجیههاتی ذکر شده است.[۲۹]
قرآن تصریح دارد که خداوند به داوود(ع) ساختن زره را یاد داد.[۳۷] در برخی منابع روایی آمده است که خداوند از داوود تعریف کرده و او را بندهای خوب دانست؛ اما اینکه شغلی نداشته و تنها از بیتالمال ارتزاق میکند، ناپسند دانست. داوود از این امر ناراحت شده و گریست. خداوند زرهسازی را به او یاد داد. داوود نیز زره ساخته و میفروخت و از همین طریق زندگی کرده و از بیت المال بینیاز شد.[۳۸]
ستاره داوود؛ ستاره ۶ گوش متشکل از دو مثلث و در اصل دو هرم میباشد. یکی با رأس رو به بالا و دیگری هرم واژگون. در مورد زمان پیدایش این سمبل اختلاف نظر وجود دارد، ستاره داوود را برخی سپر حضرت داوود میدانند؛ ولی برخی دیگر شکلگیری این ستاره را از قرن ۶-۷ میلادی میدانند که بر اساس عرفان یهود دارای ارزشهای متفاوتی است.[۴۶]